Saturday 12 November 2011

လြတ္က်သြားေသာ အိပ္မက္...

  ညင္ညင္သာသာေလးပါ...တကယ္ကုိ ညင္ညင္သာစြာ..လွုပ္ခတ္သြားလုိက္တာေလ...ရင္တစ္ခုလုံး ေၾကကြဲသြား
ခဲ့ၿပီ.....။
       ခ်စ္သူရဲ့အၿပဳံးေလးတစ္ခ်က္နဲ့ ့ေလ က်ြန္ေတာ္ကုိ ေက်ာခုိင္းထြက္သြားလုိက္တာ...မုန္းလုိ ့မရနုိင္တဲ့ က်ြန္
ေတာ္ရဲ့ အခ်စ္က်ရွူံးခန္းဟာ အဲဒီေန ့မွာပဲ ဆုိ ့နင္ ့စြာ ေၾကကြဲရခဲ့ၿပီး ဒီေန့ အထိ ခ်စ္သူအၿပဳံးေလးဟာ................
 က်ြန္ေတာ္အိပ္မက္ေတြ ကုိ ညေတြညတုိင္း....ေသဆုံးေနခဲ့သည္။
      မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး..အလြမ္းေတြၿဖစ္လာမယ္လုိ ့....က်ြန္ေတာ္ရဲ့ခ်စ္တတ္ခဲ့ၿခင္းေတြ'' အခုေတာ့ ကွြ်န္ေတာ္
အလြမ္းေတြနွင့္ အေဖာ္လုပ္တတ္ခဲ့ၿပီ။
       ခ်စ္သူအၿပဳံးေလးနဲ ့ က်ြန္ေတာ္ အိပ္မက္ေတြကုိ  တခါက.. လေကြးေကြးရဲ့ တဖက္အစြန္းမွာ တြယ္ခ်ိတ္ခဲ့
ဘူးသည္..။ခ်စ္သူထြက္သြားခဲ့တဲ့ေနာက္ပုိင္း...အိပ္မက္ အေၾကကြဲေတြပဲ တစ္စဆီေမ်ာလြင့္ေနသည္..။
      ခ်စ္သူထားခဲ့တဲ့ အလြမ္းေတြကုိ  တယုတယ ဂရုစုိက္စြာ..ပ်ဳိးေထာင္လာခဲ့တာ..လူလားေၿမာက္
စြာ   ေတးေတြသီတတ္ခဲ့သည္..။
     မၾကာမၾကာ...တစ္ခါတစ္ခါမွာ...သက္ၿပင္းစိမ္းေတြ ရင္ကုိနာက်င္စြာ..ထြက္လာတတ္သည္။ နူးညံစြာ က်ရွဴံး
ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီလဲ..။ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အေသအလဲ လက္သီးပုံန္းေတြ အထုိးခံရတာေလ ဘဝ
တစ္ခုလဳံးဆုံးပါးစြာ ေၾကကြဲရၿပီေလ...။ယေန့ အထီ နလန္မထူေအာင္ ဒဏ္ရာ အၾကီးဆုံးရခဲ့တယ္..။
       ညီမွ်ၿခင္းေတြ မရွိတဲ့ ..ခ်ိန္ခြင္တစ္ဖက္ေစာင္း...လွ်ာထုတ္ၿပတတ္တဲ့  ကံရားဟာ က်ြန္ေတာ္ရဳိးစင္းေတြကုိ
 ၾကက္ေၿခခတ္ေတြအၿဖစ္...နွလုံးသားကုိ တံဆိပ္ကပ္ခဲ့သည္။အရွဴံးမ်ားကုိ လက္ဝါးၿဖန့္ ေတာင္းတတ္သူဟာ
 ဘယ္သူၿဖစ္မလဲ...က်ြန္ေတာ္ကုိယ္ ကုိ လက္ညွိးမထုိးခဲ့ေပမဲ့ ေမးေပါင္းမ်ားစြာထုိးလုိက္ၾကတာ...မ်က္နွာမွာ
ဒဏ္ရာေတြနွင့္ ၿပည့္နွက္ေနခဲ့ၿပီ...လမ္းမွာထြက္ရင္ လူဆုီးၾကီးၿဖစ္ေနတဲ့အထိေပါ့..။
       ခါးသီးၿခင္းေတြနွင့္ကံတရား အမွန္တရားမသီခင္ လြင့္ေၾကြခဲ့ရေသာ  အိပ္မက္အပုိင္းအစေတြဟာ
ၿဖစ္နုိင္ရင္ ေကာင္းကင္မွာထုဆစ္ခ်င္ခဲ့တယ္ ..အလွပဆုံး အေ၇ာင္မဲ့ ပန္းခ်ီကားအၿဖစ္နွင့္ေပါ့...။
   ေတြးလုိက္တုိင္း အလြမ္းေတြပါ လာတတ္သည္....ငုိလုိက္တုိင္း နွလုံးသားေတြပဲ့ေၾကြ ခဲ့ရတာေလ..တစတစနဲ့
လုံးပါးပါးရင္း....ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အေရာင္ေတြလြင့္ခဲ့ရတာ...ဝုီးတဝါး.ပဲ ၿမင္ခဲ့ရတာ..အခုခ်ိန္ထိမသဲမကြဲၿမင္
ေနရတုံးပါ....ခ်စ္သူ။
        တကယ္ဆုိရင္ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းရဲ့ ကမ္းပါးတစ္ဖက္ကုိ  ထြက္သြားတဲ့အခါ..ရင္ခုန္သံေတြ အဖတ္လုိက္ ကြာ
က်လုိက္ေလ ၿပန္ဆယ္ယူလုိက္တာေလ...ေဆြးေၿမ့ၿခင္းဘဝ တစ္ခုကုိရခဲ့တာေလ ..အခုခ်ီန္ထိပဲ။
     အခ်ိန္ဆုိတဲ့ ကမ္းမရွိတဲံ့ၿမစ္နေဘးမွာေလ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ခပ္ေရးေရးနွင့္ ညေအးေအး ေလးမွာ အမုိးေတြနဲ့
မလြတ္တဲ့ စိတ္ကူးေတြနဲ့  အိပ္ရာဝင္ပုံၿပင္ထဲက နတ္သမီးေလး တစ္ပါးလုိ... အခုခ်ိန္ထိ ယုံၾကည္ခ်က္ေရးေရး
ေလးနဲ့ ရွင္သန္ေနခဲ့ရတာေလ...ခ်စ္သူေနတဲ့ ကမာၻရဲ့ အစြန္းတစ္ဖက္ေနေပါ့...။
    ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ေလ ၿဖစ္နုိင္ခဲ့ရင္  ၾကယ္တာယာဝုိင္းရံခစားေနတဲ့ လေကြးေကြးေလးမွာ အိပ္မက္ေတြကုိ ၿပန္     
ခ်ိတ္ေပးလွည့္ပါ ..ခ်စ္သူ.........။



                                                                                                                  ကုိထက္။။။

0 comments:

Post a Comment

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More