Sunday 30 October 2011

ကဗ်ာ

အလြမ္းေတြနွင့္ ေၿခခ်ဳပ္မိေနတဲ့ငါ
                      ဘယ္အၿငဳိးနွင့္ အေဆြးေတြက မုိးအၿဖစ္ၿပဳိဆင္း
                       ခ်စ္ၿခင္းရဲ့ သမုိင္းဦးမွာေလ......ငါ...
                      အဦးဆုံး..ရူံးနိမ့္ ရသူပါ...
                      စကားမစပ္ဆုိၿပီး...ကမာၻဦးရဲ့ လမင္းကုိ
                      ခုီးၾကည့္ရသူပါ...
                      သိမ္ငယ္ေနတဲ့ အခန္းေလး..ငါ.ရဲ့ အခန္းေလးထဲမွာ
                      မင္း..အတြက္အလြမ္းေတြနွင့္ ပန္းတစ္ခင္းပ်ဳိးခဲ့တယ္
                      တရက္ၿပီးတေန့ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနွင့္ေပါ့
                     မနက္ၿဖန္အလြမ္းေတြကုိ ဒီေန့ကၾကဳိၿပီးလြမ္းေနရတဲ့ ဘဝ
                     သဟဇတ ၿဖစ္ေစဖုိ ့  ခဏတာေလးငဲ့ၾကည့္ ေပးပါ
                      ငါဟာမင္းအတြက္ နုံခ်ာေပမယ့္...
                       လတ္ဆတ္ခဲ့ နွလုံးသားကုိ စေတးခဲ့ရတယ္
                       ခ်စ္ၿခင္းရဲ့ ႏြံအုိင္ ၾကားက..ရုန္းမထြက္နုိင္သူမုိ့
                        ငါ...မင္းရဲ့ သံေယာဇဥ္ၾကဳိး တစ္ေခ်ာင္းပဲ...ေမွ်ာ္လင့္တယ္
                         ငဲ့ညွာခဲ့ ရင္ ဥပကၡာအရိပ္ေအာက္မွ  ေပးထြက္ၿပဳပါ....

0 comments:

Post a Comment

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More