အလင္းေရာင္ရွိတဲ့ ည မ်ား...

   

                           ညေလးေရ.....
                        ေဟာဒီ"လ' ေကြးေကြးေအာက္မွာ
                        တေရးနုီးခဲ့ၿပီ.....။
                      ရုိးစင္းတဲ့ ဘဝမွာ...
                     ငါဟာ 'လ'ကုိ 'လ'လုိပဲၿမင္ခဲ့တယ္..
                      ဘဝကုိ လေရာင္ေအာက္မွာခုံမင္ခဲ့သူပါ
                      ဘယ္မီးေရာင္ေအာက္မွ...ဘဝကုိေဆးမဆုီးခ်င္ဘူး
                      ညကုိလည္း အလင္းေရာင္တု ေတြၾကား..မထုိးအပ္ခ်င္ခဲ့
                      ဒါဟာ 'ည'ကုိ ည ၿပီသေစခ်င္
                      လ  ဟာ ညကုိသဘာဝက်ေစမွာပါ....
                      ေရာင္စုံမီးေရာင္ေအာက္က ညဟာ...
                      အလင္းေရာင္ေတြရွိေနေပမဲ့   ေမွာင္မုိက္ေန၏
                      ရမၼက္ေတြ အေသြးအသား..အတြက္..ပဲ့ေၾကြ
                      အၿပဳံးတုေတြၾကား..ဘဝေတြထုိးေၾကြးေနၾက
                      ဒါဟာ....မေကာင္းဆုီးဝါး..ညမဲမဲေတြ
                      ပုလင္းသံေတြ ဖန္ခြက္သံေတြ...ဂီတသံေတြနွင့္
                      ညကုိမည္းနက္ေစ၏
                      အဲဒီညဟာ ပုိေၾကာက္စရာေကာင္းေန
                      ေလာင္းေၾကးေတြနဲ့ တေယာက္ၿပီး တသုတ္ တၿဖုတ္ၿဖုတ္ေသ
                      မီးေတြၾကားမွာ ေလာင္က်ြမ္းလုိ့
                      ညအတုဟာ သရဲဝင္ပူးေနတယ္..
                     ေမွာ္ဆရာရဲ့ ၾကိမ္လုံးၾကားမွာ.'ကား'ကနဲဆုိ
                      တေယာက္ၿပီးတေယာက္..အသက္ငင္ေန
                      ေနညဳိၿပီဆုိရင္ အဲဒီ ညေတြ..ငါမုန္းတယ္...
                      ကုန္ဆုံးသြားမဲ့ ည ေတြအတြက္ ..သဘာဝ ည ပဲလုိခ်င္တယ္
                      ၿဖစ္နုိင္မယ္ဆုိရင္ ည ရယ္ သဘာဝ ၾကေစခ်င္တယ္
                      ည မွာ လ မသာရင္ ည ကုိ ည' လုိ လွေစခ်င္လုိ့ပါ...
                     ညဟာတိတ္ဆိတ္ၿခင္းေတြ.. နွင့္ၿငိမ္သက္ေစ..
                      အိပ္မက္ေတြ ေမြးဖြား
                      ရုိးသားၿခင္းရဲ့ ညမ်ား   
                      ရွင္သန္ၿခင္းေန ့ရက္မ်ားအတြက္
                      သန္ ့ရွင္းေသာ ည မ်ား ...
                     ငါၿဖတ္သြားမယ္......။
                      
                                                                               

Posted in: ကဗ်ာ