Wednesday 30 November 2011

လမင္းေလး

      လမင္းေလး.....
               တိတ္ဆိတ္ၿခင္းေတြ နွင့္
              ငါအိပ္မက္ေလးထဲ ..
             သာယာခ်ဳိၿမိန္ေသာ ေတးတုိ ့
              သီၾကဴးပါ.....။

             လမင္းေလး............
             သန္းေခါင္ည ေကာင္းကင္ေအာက္က
             ငါရင္ခြင္ သုိ့ ့
             လတ္ဆတ္ေသာ  အလင္းေရာင္နွင့္
             ၿငိမ္းေအးၿခင္းတုိ ့့့
             ယူေဆာင္ ေပးပါ..။

             လမင္းေလး....
            ဆႏၵေန ့အခ်ဳိ့  ့အတြက္..
            ငါေနထုိင္ရာ ကမၻာေၿမ အတြက္
             ခုိလွုူံစရာ  ..ရင္ခြင္တစ္ခုအၿဖစ္
              ဖန္ဆန္းေပးပါ.....။

               လမင္းေလး
              ငါကုိၾကည့္ပါ..
              မုိးၿပီး ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ
              ငါ...သိမ္ငယ္စြာ..ေၾကကြဲ
              အားငယ္စိတ္နွင့္ၿပဳိလဲတဲ့ အခါ
              ေဖးကူးတြဲလုိက္ပါ...(တိတ္တိတ္ေလးပါပဲ)...။

              လမင္းေလး
              မက္ေနၾက အိပ္မက္ေတြ အတြက္..
              အိပ္မက္ေတြတုိင္း လမင္းေလးရွိတယ္
               အိပ္မက္ေတြ ကုိ ထုဆစ္ဖုိ ့
               ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ...
               လေရာင္ေအာက္မွာ..
               ရွင္သန္ခြင့္ေပးပါ.......။

               လမင္းေလး...
               ငါ.....
               ဖန္ဆင္းခြင့္ရွိမယ္ ဆုိေလ
               ည ..ည.ေတြကုိ ေလ..
               ငါ ..ထာဝရ..လသာခြင့္ေပးမယ္...။

              လမင္းေလး.......
              ၿမတ္နုီးၿခင္း ေကာင္းကင္မွာေလ
              ငါ အတြက္ ...
              လမင္းေလးဟာ
             လမင္းလုိ သရဖူ ေဆာင္းခဲ့ ရၿပီ..။

            လမင္းေလးဟာ
            တကယ္ေတာ့ .....လတစ္စင္းပါ.....။

Sunday 27 November 2011

မင္းထားခဲ့တဲ့...ငါကမၻာေလး

     ပုံတုိပတ္စ.ေတြနဲ ့
    ကမၻာဦးက လမင္းအေၾကာင္း
   ေလွ်ာက္လြဲခ်က္သက္သက္
   အိပ္မက္ေတြကုိတူးေဖာ္ၾကည့္တဲည
    အစိမ္းလုိက္ကြဲေၾကရတယ္ေလ
   အိပ္မက္ဟာ ဒီလုိပဲ ေသဆုံးရတာ..
  ၾကာခဲ့ၿပီ..။
      အခ်ိန္ဆုိတဲ့ ..
      ကမ္းမရွိတဲ့ ၿမစ္ဟာ
     အလြမ္းေတြနဲ့ ငါကမ္းပါးကုိ
     တုိက္စားလုိက္တာ..
     ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္း လက္တစ္ဆုပ္စာပဲ
    ရွိေတာ့တယ္..။
        ခ်စ္ရၿခင္းဟာ....
       ညီမွ်ၿခင္းမရွိခဲ့ရင္..
        အလြမ္းေတြ သာၾကြင္းက်န္ရစ္
       အထီးက်န္ၿခင္းကမၻာထဲ မွာ
        ေၾကကြဲမူေတြ ငါ...ေနသားၾကခဲ့တာ
       ေပ်ာ္ရြင္မူေတြ အေဝး
      ေဆြးစိတ္ဟာ   အထြတ္အထိတ္ကုိ
       ေရာက္ခဲ့ရတယ္..။
        ဒီလုိနဲ့ ....
        မင္းထားခဲ့တဲ့  ကမၻာငယ္ေလးထဲမွာ
        အလြမ္းေတြနဲ့  စည္းၿခားခံေနရၿပီ..။

Friday 25 November 2011

အလင္းေရာင္ရွိတဲ့ ည မ်ား...

   

                           ညေလးေရ.....
                        ေဟာဒီ"လ' ေကြးေကြးေအာက္မွာ
                        တေရးနုီးခဲ့ၿပီ.....။
                      ရုိးစင္းတဲ့ ဘဝမွာ...
                     ငါဟာ 'လ'ကုိ 'လ'လုိပဲၿမင္ခဲ့တယ္..
                      ဘဝကုိ လေရာင္ေအာက္မွာခုံမင္ခဲ့သူပါ
                      ဘယ္မီးေရာင္ေအာက္မွ...ဘဝကုိေဆးမဆုီးခ်င္ဘူး
                      ညကုိလည္း အလင္းေရာင္တု ေတြၾကား..မထုိးအပ္ခ်င္ခဲ့
                      ဒါဟာ 'ည'ကုိ ည ၿပီသေစခ်င္
                      လ  ဟာ ညကုိသဘာဝက်ေစမွာပါ....
                      ေရာင္စုံမီးေရာင္ေအာက္က ညဟာ...
                      အလင္းေရာင္ေတြရွိေနေပမဲ့   ေမွာင္မုိက္ေန၏
                      ရမၼက္ေတြ အေသြးအသား..အတြက္..ပဲ့ေၾကြ
                      အၿပဳံးတုေတြၾကား..ဘဝေတြထုိးေၾကြးေနၾက
                      ဒါဟာ....မေကာင္းဆုီးဝါး..ညမဲမဲေတြ
                      ပုလင္းသံေတြ ဖန္ခြက္သံေတြ...ဂီတသံေတြနွင့္
                      ညကုိမည္းနက္ေစ၏
                      အဲဒီညဟာ ပုိေၾကာက္စရာေကာင္းေန
                      ေလာင္းေၾကးေတြနဲ့ တေယာက္ၿပီး တသုတ္ တၿဖုတ္ၿဖုတ္ေသ
                      မီးေတြၾကားမွာ ေလာင္က်ြမ္းလုိ့
                      ညအတုဟာ သရဲဝင္ပူးေနတယ္..
                     ေမွာ္ဆရာရဲ့ ၾကိမ္လုံးၾကားမွာ.'ကား'ကနဲဆုိ
                      တေယာက္ၿပီးတေယာက္..အသက္ငင္ေန
                      ေနညဳိၿပီဆုိရင္ အဲဒီ ညေတြ..ငါမုန္းတယ္...
                      ကုန္ဆုံးသြားမဲ့ ည ေတြအတြက္ ..သဘာဝ ည ပဲလုိခ်င္တယ္
                      ၿဖစ္နုိင္မယ္ဆုိရင္ ည ရယ္ သဘာဝ ၾကေစခ်င္တယ္
                      ည မွာ လ မသာရင္ ည ကုိ ည' လုိ လွေစခ်င္လုိ့ပါ...
                     ညဟာတိတ္ဆိတ္ၿခင္းေတြ.. နွင့္ၿငိမ္သက္ေစ..
                      အိပ္မက္ေတြ ေမြးဖြား
                      ရုိးသားၿခင္းရဲ့ ညမ်ား   
                      ရွင္သန္ၿခင္းေန ့ရက္မ်ားအတြက္
                      သန္ ့ရွင္းေသာ ည မ်ား ...
                     ငါၿဖတ္သြားမယ္......။
                      
                                                                               

ရွင္သန္ၿခင္း

   နွလုံးသားကုိ ငါယုံၾကည္ခဲ့သည့္ အတြက္
      ဒဏ္ရာအၾကီးအက်ယ္ရခဲ့သည္
      လူေတြကုိလည္း ငါခ်စ္သည့္ အတြက္
      ေမတၱာတရားကုိ ရခဲ့သည္
       ခံစားခ်က္ကုိ  ရင္ဘက္နွင့္ထြန္ယက္ခဲ့သည့္ အတြက္
        ကဗ်ာအၿဖစ္ စီးဆင္းခဲ့သည္
       နွလုံးသားကုိ နွလုံးသား ခံစားခဲ့သည့္အတြက္
       အသက္ရွဴၿခင္း အတတ္ကုိ နားလည္ခဲ့သည္
       ထုိေနာက္ ကမာၻေၿမမွာ ေနထုိင္ၿခင္း အတတ္ကုိ
       ငါ သင္ယူခဲ့သည္.........။

''ဟုိမွာေကာင္းကင္ၾကီး လွေနတယ္''

  ဘယ္မိသားစုေလာက္ေလ....
           ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္မစုံ ခဲ့ဘူး...။
         အိမ္မွာ မိဘကုိအားကုိးရတယ္
         အၿပင္မွာေတာ့ မိတ္ေဆြအစစ္ပဲရွိတယ္။
          ေန..လ ..ဘယ္လုိအလင္းေရာင္ရွိပါေစ..
         ဥာဏ္ပညာ မရွိရင္ ထာဝရစဥ္ေမွာင္ပိန္းေန၏။။
         မနက္ၿဖန္ေတြအတြက္......
         ဒိေန့မွာ အမွားေတြကင္းေအာင္ေနထုိင္ၾကမယ္..။
          ရွင္သန္ၿခင္းေတြကုိ.....
          အတၱေတြေမာင္းထုတ္ၿပီး ဆက္ၿပီးအသက္ရွင္ၾက..
         ေန ့သစ္ေတြမွာ ကမၻာေၿမ လွေနမယ္...။
           အနာဂတ္အတြက္ ေကာင္းကင္မွာ ထုဆစ္ဖုိ ့
            အိပ္မက္ေတြလွပပါေစ......။
            ဘဝဟာ ခဏတာေပမဲ့
             ေကာင္းကင္မွာေလ..
             သင့္နာမည္တစ္လုံး..
             ထာဝရစဥ္ တည္တံလွပါေစ....။
            ဆႏၵေတြကုိ ထုပ္ပုိး...
           အစုိးမရတဲ့စိတ္ကုိ ..
           သတိဥာဏ္ပညာ နွင့္ ခ်ြန္းအုပ္...
          ''ကဲ''''သူငယ္ခ်င္း.....ငါတုိ ့ေရွ့ဆက္တက္မယ္...။
              ဟုိ မွာေလ........ေကာင္းကင္ၾကီး လွေနတယ္...။

Saturday 12 November 2011

ေဆးေပါင္းခတဲ့ ည အလြမ္း

   ေဆးေပါင္းခတဲ့ည.ထုိညေတြ အေဝး..
              ငါေရာက္ေနၿပီ ..တန္ေဆာင္တုိင္..
                  ငါအခန္းထဲမွာ "လ''ေလးကုိေငး..
                       လြမ္းလုိက္တာ "တန္ေဆာင္တုိင္........။
               အေပါင္းသင္းေတြနဲ့  ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့
               ဟုိတုန္းက တန္ေဆာင္တုိင္....
               ကာလသားခ်က္ ၾကက္သားဟင္း..
               အခုခ်ိန္ထိ..ခံတြင္း မွာ အနံေတြသင္း
               ခ်ဥ္ၿခင္းေလ ေတြတက္ေနရဲ.....။
                      ည ၁၂ နာရီ..မဲဇလီဖူးသုပ္စား
                     တန္ေဆာင္တုိင္ေဆးဟာ...
                     ငါတုိ့ရင္ကုိ အားေတြအၿဖစ္
                       ေဆးဘက္ဝင္ခဲ့ၿပီ...
                  တန္ေဆာင္တုိင္.....။
                    သီခ်င္းေတြဆုိညည္း..
                    ဝုိင္းဖြဲ ့ကာ ဂစ္တာတီး..
                   ဆုိတီးခဲ့တဲ့ "ေဆးေပါင္းခတဲ့ ည"
                   မီးပုံေဘးမွာ...ေပ်ာ္ရြင္စရာနဲ့ လင္းလဲ့
                   အေပါင္းသင္းေတြနဲ့ ..စုံလင္ၾကတဲ့
                     ''ည.တန္ေဆာင္တုိင္ကုိ လြမ္းတယ္....။
                  ပံသကၠဴရွာရင္း...မုိးလင္းခဲ့တဲ..
                  ေဟာဒီတန္ေဆာင္တုိင္ ညမ်ားရယ္..
                    ဆုိင္ကယ္သံ ..ကားဟြန္းသံ
                     ဂစ္တာသံည..သီခ်င္သံေတြနဲ့
                     လြတ္ၿပန္ ့ေနတဲ့ ငါတုိ့ ၿမဳိ့ က..
                         တန္ေဆာင္တုိင္....
                         ေပ်ာ္ရွြင္စရာေကာင္းတဲ့.တန္ေဆာင္တုိင္
                           လေရာင္ေတြဆမ္း တဲ့..ညတန္ေဆာင္တုိင္
                          ေဆးေပါင္းခသြားတဲ့ ''တန္ေဆာင္တုိင္''
                                 အခုေတာ့ .....ေလ..
                           ငါဟာ ညမွုံ ညဝါး....
                           လသာေနလည္း..ည..မပိသလုိပဲ
                            တန္ေဆာင္တုိင္.....
                          အခန္းထဲ လွ်ပ္စ္ မီးေရာင္မွာေလ..
                                လသာေနလည္း....ညဟာ..
                            ငါ အတြက္ ၿပီးၿပည္စုံတဲ့ ..''ေဆေပါင္းခတဲ့ ည'''
                            မၿဖစ္လာဘူး တန္ေဆာင္တုိင္..
                             ၿမန္မာၿပည္က တန္ေဆာင္တုိင္ညေလးေရ..
                              ငါ ေဆးေပါင္ခတဲ့ ည ကုိလြမ္းတဲ့အေၾကာင္း...
                                 အလြမ္းခပ္ရင့္ရင့္....
                                  ေဆာင္း မနက္ခင္းေတြက..သက္ေသခံလုိက္မယ္..။
                                        
                                                 
                                                                            

ေတေလမွတ္တုိင္



ေတေလမွတ္တိုင္

ေတေလမွတ္တိုင္


ၾကယ္ေတြ ၾကယ္ေတြ
သမ္းေ၀မႈ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထ
ေဟာင္းေလာင္းပြင္႔ေနတဲ႔..ည။

၀ိညာဥ္ႏွင္းမႈန္တစ္စက္
အိပ္မက္ ၿမင္းခြာ အမွတ္(၁၃)
တစ္ေယာက္တည္း အတံုးအရံုးလဲသူ
ငါ႕ ကံၾကမၼာနဲ႔..လူ

ဂမၻီရ သစ္ပင္မွာမွ
စြယ္ေတာ္ပြင္႔အို ရွာခ်င္တဲ႔လက္
ကားစင္တင္ၿပီး မီးရႈိ႕သတ္မယ္။

လၿပည္႔၀န္းေရ
ပန္းကႏၱာရမွာ
အမုန္းေတြ လဲ႔ၿပာကြဲအက္
ငါဟာ
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ၿပန္တူးေနတဲ႔
ေပါက္ခၽြန္းတစ္လက္ကြဲ႔ သိရဲ႔လား။

ၿခေသၤ႔နဲ႕ ဘယ္လိုတိုက္တိုက္
ဘီလူးနဲ႔ ဘယ္လိုကိုက္ကိုက္
ခ်စ္မိသူေလာက္ေတာ႔
ဘယ္သူမွ လူမိုက္ မမည္။

ကေ၀မီးေတာက္
ေဆာင္းဦးေပါက္ အရက္တစ္အိုး
ၿမဴခိုးေ၀ေ၀ေက်ာက္ခဲမ်ား
ငါ႔ကိုထားခဲ႔ပါ။

ေတေလမွတ္တိုင္
ေမ်ွာ္စင္ေတြထက္ ပိုခိုင္လာရဲ႔
ေၿခေထာက္ကတစ္ၿခား လမ္းတစ္ၿခား
ငါဘယ္ေတာ႔မွ မသြားဘူး မိန္းကေလးေရ။


တာရာမင္းေ၀-မိုးေခါင္လို႔ တီးတဲ႔ဗံုသံ

လြတ္က်သြားေသာ အိပ္မက္...

  ညင္ညင္သာသာေလးပါ...တကယ္ကုိ ညင္ညင္သာစြာ..လွုပ္ခတ္သြားလုိက္တာေလ...ရင္တစ္ခုလုံး ေၾကကြဲသြား
ခဲ့ၿပီ.....။
       ခ်စ္သူရဲ့အၿပဳံးေလးတစ္ခ်က္နဲ့ ့ေလ က်ြန္ေတာ္ကုိ ေက်ာခုိင္းထြက္သြားလုိက္တာ...မုန္းလုိ ့မရနုိင္တဲ့ က်ြန္
ေတာ္ရဲ့ အခ်စ္က်ရွူံးခန္းဟာ အဲဒီေန ့မွာပဲ ဆုိ ့နင္ ့စြာ ေၾကကြဲရခဲ့ၿပီး ဒီေန့ အထိ ခ်စ္သူအၿပဳံးေလးဟာ................
 က်ြန္ေတာ္အိပ္မက္ေတြ ကုိ ညေတြညတုိင္း....ေသဆုံးေနခဲ့သည္။
      မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး..အလြမ္းေတြၿဖစ္လာမယ္လုိ ့....က်ြန္ေတာ္ရဲ့ခ်စ္တတ္ခဲ့ၿခင္းေတြ'' အခုေတာ့ ကွြ်န္ေတာ္
အလြမ္းေတြနွင့္ အေဖာ္လုပ္တတ္ခဲ့ၿပီ။
       ခ်စ္သူအၿပဳံးေလးနဲ ့ က်ြန္ေတာ္ အိပ္မက္ေတြကုိ  တခါက.. လေကြးေကြးရဲ့ တဖက္အစြန္းမွာ တြယ္ခ်ိတ္ခဲ့
ဘူးသည္..။ခ်စ္သူထြက္သြားခဲ့တဲ့ေနာက္ပုိင္း...အိပ္မက္ အေၾကကြဲေတြပဲ တစ္စဆီေမ်ာလြင့္ေနသည္..။
      ခ်စ္သူထားခဲ့တဲ့ အလြမ္းေတြကုိ  တယုတယ ဂရုစုိက္စြာ..ပ်ဳိးေထာင္လာခဲ့တာ..လူလားေၿမာက္
စြာ   ေတးေတြသီတတ္ခဲ့သည္..။
     မၾကာမၾကာ...တစ္ခါတစ္ခါမွာ...သက္ၿပင္းစိမ္းေတြ ရင္ကုိနာက်င္စြာ..ထြက္လာတတ္သည္။ နူးညံစြာ က်ရွဴံး
ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီလဲ..။ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အေသအလဲ လက္သီးပုံန္းေတြ အထုိးခံရတာေလ ဘဝ
တစ္ခုလဳံးဆုံးပါးစြာ ေၾကကြဲရၿပီေလ...။ယေန့ အထီ နလန္မထူေအာင္ ဒဏ္ရာ အၾကီးဆုံးရခဲ့တယ္..။
       ညီမွ်ၿခင္းေတြ မရွိတဲ့ ..ခ်ိန္ခြင္တစ္ဖက္ေစာင္း...လွ်ာထုတ္ၿပတတ္တဲ့  ကံရားဟာ က်ြန္ေတာ္ရဳိးစင္းေတြကုိ
 ၾကက္ေၿခခတ္ေတြအၿဖစ္...နွလုံးသားကုိ တံဆိပ္ကပ္ခဲ့သည္။အရွဴံးမ်ားကုိ လက္ဝါးၿဖန့္ ေတာင္းတတ္သူဟာ
 ဘယ္သူၿဖစ္မလဲ...က်ြန္ေတာ္ကုိယ္ ကုိ လက္ညွိးမထုိးခဲ့ေပမဲ့ ေမးေပါင္းမ်ားစြာထုိးလုိက္ၾကတာ...မ်က္နွာမွာ
ဒဏ္ရာေတြနွင့္ ၿပည့္နွက္ေနခဲ့ၿပီ...လမ္းမွာထြက္ရင္ လူဆုီးၾကီးၿဖစ္ေနတဲ့အထိေပါ့..။
       ခါးသီးၿခင္းေတြနွင့္ကံတရား အမွန္တရားမသီခင္ လြင့္ေၾကြခဲ့ရေသာ  အိပ္မက္အပုိင္းအစေတြဟာ
ၿဖစ္နုိင္ရင္ ေကာင္းကင္မွာထုဆစ္ခ်င္ခဲ့တယ္ ..အလွပဆုံး အေ၇ာင္မဲ့ ပန္းခ်ီကားအၿဖစ္နွင့္ေပါ့...။
   ေတြးလုိက္တုိင္း အလြမ္းေတြပါ လာတတ္သည္....ငုိလုိက္တုိင္း နွလုံးသားေတြပဲ့ေၾကြ ခဲ့ရတာေလ..တစတစနဲ့
လုံးပါးပါးရင္း....ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အေရာင္ေတြလြင့္ခဲ့ရတာ...ဝုီးတဝါး.ပဲ ၿမင္ခဲ့ရတာ..အခုခ်ိန္ထိမသဲမကြဲၿမင္
ေနရတုံးပါ....ခ်စ္သူ။
        တကယ္ဆုိရင္ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းရဲ့ ကမ္းပါးတစ္ဖက္ကုိ  ထြက္သြားတဲ့အခါ..ရင္ခုန္သံေတြ အဖတ္လုိက္ ကြာ
က်လုိက္ေလ ၿပန္ဆယ္ယူလုိက္တာေလ...ေဆြးေၿမ့ၿခင္းဘဝ တစ္ခုကုိရခဲ့တာေလ ..အခုခ်ီန္ထိပဲ။
     အခ်ိန္ဆုိတဲ့ ကမ္းမရွိတဲံ့ၿမစ္နေဘးမွာေလ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ခပ္ေရးေရးနွင့္ ညေအးေအး ေလးမွာ အမုိးေတြနဲ့
မလြတ္တဲ့ စိတ္ကူးေတြနဲ့  အိပ္ရာဝင္ပုံၿပင္ထဲက နတ္သမီးေလး တစ္ပါးလုိ... အခုခ်ိန္ထိ ယုံၾကည္ခ်က္ေရးေရး
ေလးနဲ့ ရွင္သန္ေနခဲ့ရတာေလ...ခ်စ္သူေနတဲ့ ကမာၻရဲ့ အစြန္းတစ္ဖက္ေနေပါ့...။
    ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ေလ ၿဖစ္နုိင္ခဲ့ရင္  ၾကယ္တာယာဝုိင္းရံခစားေနတဲ့ လေကြးေကြးေလးမွာ အိပ္မက္ေတြကုိ ၿပန္     
ခ်ိတ္ေပးလွည့္ပါ ..ခ်စ္သူ.........။



                                                                                                                  ကုိထက္။။။

Tuesday 8 November 2011

အလြမ္းေတြနွင့္ပ်ဳိးသည့္ ပန္းတစ္ခင္း

      ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ထြန္ယက္
                   နွလုံးကုိ ပ်ဳိးေထာင္ ခဲ့တဲ့ငါ.....
                  အခ်စ္ေတြဟာ အၿမစ္တြယ္လုိ ့
                  မင္းထားခဲ့တဲ့ အခါ အလြမ္းေတြက......
                  ပန္းအၿဖစ္ ကဗ်ာေတြအၿဖစ္ ဖူးပြင့္ၾကကုန္၏...။
                  လသာေသာအခါ နွလုံးသား က သီခ်င္းညည္းဆုိ
                 ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ ငါ ...
                  ေမွာင္မုိက္ေနၿပီ.......။
                 ဆႏၵေတြကုိ တဖြြဖြ ထုတ္ပုိးၿပီး
                 ခပ္ေလးေလးသက္ၿပင္းရွည္ေတြခ် ခဲ့ရတာ
                 ငါရင္ဘယ္ေလာက္နာက်င္ရမလဲ..။
                 လူၿမင္မခံတဲ့ အလြမ္းေတြ နဲ ့
                  ငါ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး...
                  ေလာင္ကၽႊမ္းေနၿပီ...
                   ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ က်ြန္းေလးမွာပဲ 
                  ငါအထီးက်န္ခဲ့ရသူပါ...။
                  မင္းကုိ သတိရၿခင္းေတြနွင့္
                   ငါဟာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ရူံးနိမ့္ရသူတစ္ေယာက္ပါ
                   ေအးစက္စက္ ည ေတြဟာ
                   ရင္ဘက္ေပၚကုိ ညေတြတစင္းၿပီးတစင္း
                    ေၿခာက္ကပ္စြာ စီးဆင္း
                    ေဆာင္းည အိပ္မက္ဆုိးအၿဖစ္..ေပါ့..။
                    အခ်စ္ကုိ နွလုံးသားနဲ ့ ရင္းခဲ့ရသူ...ငါ..
                   မင္း အနီးဆုံးကပ္ေနလွွ်က္ အေဝးဆုံးကုိ
                   ေၿပးထြက္ခဲ့ေတာ....
                    ေပ်ာ္စရာေတြနွင့္အတူ နွလုံးသားပါ
                    ဆုံးပါးခဲ့ရတယ္..။
                     ဒီလုိနဲ ့ ညေပါင္းမ်ားစြာ ငါေသဆုံးခဲ့
                     နွလုံးသားကုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေလာင္းခဲ့တာ
                      ငါ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး ပန္းေတြအၿဖစ္ ဖူးပြင့္ေနၾက၏
                       မင္းရိပ္သိမ္း မဲ့ အခ်ိန္ထီ...ငါေပါင္းသင္ထားခဲ့သည္
                       ဒီလုိနဲ့ ....
                      ငါ ပန္းတစ္ခန္းဟာ
                       အလြမ္းေတြနွင့္...
                       အခုခ်ိန္ထိ..ရွင္သန္ေနရဆဲ..........။
                   
                                                                                                       ကုိထက္ ...။

Sunday 6 November 2011

မုီး

    သတိရၿခင္း..မုတ္သုံေလက...
                အလြမ္းေတြသယ္ေဆာင္လာတဲ့
               တိမ္တုိက္ေတြကုိ
              ငါကုိယ္ေပၚ ``မုိး''အၿဖစ္နုင့္ ရြာခ်လုိက္တာ...
             အိပ္မက္တစ္ခုလုံး...ရြဲစုိသြားေရာ.....

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More